Klik hier om uw eigen herinneringen of aanvullingen te sturen.
Omschrijving van de foto:
Bakkerij, Winkel in kruidenierswaren en Café-beugelbaan fam. Mennen Pietje, Ophoven.
Wie staan op de foto:
Op de foto: de woning met winkel, cafe en beugelbaan en aan de achterzijde de bakkerij. De personen zijn van links naar rechts: Pietje Mennen, Mia, Frans, Truu en Frits.
Waar is de foto gemaakt:
Ophoven te Roggel.
Wanneer en waarom is deze foto gemaakt:
Wie heeft de foto gemaakt?
Onbekend.
Overige opmerkingen, herinneringen en anekdotes:
Geschreven door Cor Beenders.
Halverwege Ophoven lag Café- beugelbaan, winkel in kruidenierswaren en bakkerij Mennen Pietje. De buurt deed er boodschappen en belde de dokter, ziekenhuis of dierenarts. Dagloners dronken er een vers getapt pilsje na een dag hard werken. Handelaren bezochten het café om daarna goed geïnformeerd verder te trekken. Het was er gezellig en je kon rekenen op een goed gesprek. Men kwam beugelen of kaarten en later gezellig televisie kijken. We kochten er de eerste ijsjes, sigaretten en later ons eerste pilsje. Een prettige bijkomstigheid was dat iedereen zich thuis voelde bij Trui en Mia. In het weekend trok de jeugd naar dit café. Je was er zeker van dat een van de twee je een goed gevuld glas inschonk. Dan werd gebeugeld, gekaart en stevig gebuurd. Eens per jaar kwam de fanfare en de carnavalsvereniging op bezoek. De kinderen liepen er enthousiast achter aan.
Op vrijdagmorgen togen mensen uit de buurt er naar toe met op hun kruiwagen die bedekt was met handdoeken met er op de vlaaienspijs in weckglazen, de eieren voor cake of taart en soms ook het zelfgemaakte deeg. De halffabricaten werden verwerkt tot lekkernijen voor de familie op zondag. Zaterdagmorgen kwamen de klanten weer met hun kruiwagen de waren ophalen.
De oven werd gestookt met briketten en boven de oven was een groot warmwatervat. Dit diende als warmtebuffer voor de oven. Het warme water werd in de bakkerij en het huishouden gebruikt. De buren konden op zaterdag warm water halen om de kleintjes te wassen. De jongens van het Ophoven gingen er voor 10 cent douchen achter de rijskast. Ze liepen over straat met onder de arm een handdoek met daarin het schone ondergoed. Met natte haren, netjes gekamd gingen ze huiswaarts.
Op zolder lag suiker, zout en meel in grote zakken, de voorraad kruidenierswaren maar ook klompen, lucifers, zeep, zakjes blauwsel, scheermesjes , muizenvallen enz.
In de winkel stond achter de toonbank een groot grijs rek verdeeld in vele vakken. Daarin lag de werkvoorraad waaruit de bediende met een schep de gewenste hoeveelheid product in een papieren zak deed en netjes woog op de weegschaal. De boodschappen werden genoteerd in het winkelboekje. Op gezette tijden werd afgerekend en een streep door het betaalde gezet. Het geld verdween in de brandkast die in de kamer stond. Het tellen van de boekjes was een prima oefening voor het hoofdrekenen. Van een telmachine had men nog niet gehoord. De boodschappen werden ook thuis bezorgd. Een oude groene legerwagen bestuurd door Sef, Frans met de bakfiets en de meisjes te voet of met de fiets maakten hun vaste routes door Roggel, Heibloem en Neer.
Dit alles is niet meer, maar de herinnering blijft. Het was ondanks de sobere tijd toch prachtig. Nelke Verstegen-Joosten: Ik weet nog dat mijn moeder vertelde, dat zij als kind zijnde vanaf het Brumholt altijd te voet naar Mennen Pietje boodschappen moest gaan doen.
